Mide,
kendisine gelen yiyecekleri sindirebilmek için asit salgılar. Mide
içeriğinin ve sıvısının mide dışına çıkmaması için var olan kapakçık
sistemi mide sıvısının mideden dışarı kaçağını önlemeye çalışır. Mide
ile yemek borusu arasındaki kapakçık (alt özofagus sfinkteri) uygun
çalışmadığı zaman, midenin asitli içeriği yukarıya yemek borusuna doğru
kaçar. Buna “Gastroözofageal reflü (GÖR)” denir.
Yemek borusu ile boğaz arasındaki kapakçık (üst özofagus sfinkteri)
çalışmadığı zaman ise, mide içeriği aside, mide içeriğine ve safraya
karşı çok daha hassas olan boğaza ve larinkse yani ses tellerine kadar
ulaşır. Bu duruma ise, “Laringofaringeal reflü (LFR)” adı verilir.
Bu reflü yaygın olarak bilinen mide reflüsundan farklıdır. Boğazda
olan üst reflü gün içinde ve ayakta daha fazla iken, mide reflüsü
yatarken daha sık ve rahatsız edicidir. LFR gelişiminde gırtlak ve
yutak dokularının hassas yapısı ve bazı sinirsel refleksler, yemek
borusu hareketleri de önemli role sahiptirler.